شهابی, روح الله, احمدزاده, محمد امیر. (1395). بهره‌مندی از یافته‌های روانشناختی در تحلیل تاریخی؛ یک مرور انتقادی. تاریخ نگری و تاریخ نگاری, 26(17), 91-116. doi: 10.22051/hph.2016.2453
روح الله شهابی; محمد امیر احمدزاده. "بهره‌مندی از یافته‌های روانشناختی در تحلیل تاریخی؛ یک مرور انتقادی". تاریخ نگری و تاریخ نگاری, 26, 17, 1395, 91-116. doi: 10.22051/hph.2016.2453
شهابی, روح الله, احمدزاده, محمد امیر. (1395). 'بهره‌مندی از یافته‌های روانشناختی در تحلیل تاریخی؛ یک مرور انتقادی', تاریخ نگری و تاریخ نگاری, 26(17), pp. 91-116. doi: 10.22051/hph.2016.2453
شهابی, روح الله, احمدزاده, محمد امیر. بهره‌مندی از یافته‌های روانشناختی در تحلیل تاریخی؛ یک مرور انتقادی. تاریخ نگری و تاریخ نگاری, 1395; 26(17): 91-116. doi: 10.22051/hph.2016.2453
بهره‌مندی از یافته‌های روانشناختی در تحلیل تاریخی؛ یک مرور انتقادی
برای کاربرد یافته‌های روانشناختی در تحلیل‌های تاریخی یک زیربنای نظری قوی وجود دارد چرا که روان‌شناسی مطالعه رفتار انسان در حال و تاریخ مطالعه رفتار و تجربه انسان در گذشته است. به نظر می‌رسد برای این کاربرد دو دوره به هم مرتبط می‌توان قائل بود؛ در دوره نخست دیدگاه‌های رویکرد روان‌تحلیل‌گری فرویدی در تحلیل ویژگی‌های شخصیتی رهبران سیاسی مورد استفاده قرار گرفت و تصمیم رهبران سیاسی در شکل‌گیری رویدادهای تاریخی را با چنین نگاهی تفسیر کردند. مشکلات رویکرد روان‌تحلیل‌گری باعث ظهور رویکرد دوم یعنی دیدگاه-های روان‌شناسی بین‌نسلی در تحلیل‌های تاریخی شده است به گونه‌ای که تغییر در روش‌های فرزندپروری به‌پیش‌برنده تغییرات اجتماعی دانسته شد و این اعتقاد بوجود آمد که نگرش‌ها و رفتارها با کودک و سیر تکاملیِ فرزندپروری، تاریخ را شکل می‌دهد. برای چنین ادعای تاریخی، شواهد نظری روانشناختی (دیدگاه ویگوتسکی) وجود دارد اما همچنان فقدان حمایت تجربی را می‌توان ضعف عمده این رویکرد دانست. در این مقاله این ادعاها با یک رویکرد انتقادی مرور خواهد شد و در پایان به منظور بهره‌مندی از دانش روان‌شناسی در تحلیل تاریخی توصیه‌هایی خواهد شد.
Utilizing of psychological findings in historical analysis; a critical review
نویسندگان [English]
Ruhollah Shahabi؛ Mohammad Amir Ahmadzadeh
Assistant Professor, Institute for Humanities and Social Studies
چکیده [English]
There is powerful foundation for utilizing psychology in historical analysis, because history is concerned with study of human behavior, experience and action in the past and psychology is concerned with study of human behavior and action in present situations. For this use, we can design two together periods. In the first, Freudian beliefs (psychoanalysis) were used to analyze of personality traits of historical leaders, but, methodological problems of psychoanalysis, lead to psycho genes perspective or psychohistory (often known with deMause). Based on this, changes in parenting and attitudes toward Childs are the causes of historical events. deMause divided history of parenting to 6 historical period and concluded parenting is the most causes of social and historical changes. To this claim, there are theoretical psychological evidences (Vygotsky theory), but still there isn’t empirical support for it. In this paper we critically review both periods and we will recommend some comment for utilizing of psychology in history analysis.
کلیدواژه‌ها [English]
psychology of history, psychohistory, psychobiography
ابتدای صفحه