علیرضا ملایی توانی
چکیده
عبدالهادی حائری از چهره‌‌های نامدار تاریخ‌‌پژوهی معاصر ایران است که قدرت قلم و میراث فکری او تأثیری مستقیم و ماندگار بر معرفت تاریخی ایرانی برجای نهاده است. حائری نه تنها در میدان تاریخ‌‌پژوهی، بلکه ...
بیشتر
عبدالهادی حائری از چهره‌‌های نامدار تاریخ‌‌پژوهی معاصر ایران است که قدرت قلم و میراث فکری او تأثیری مستقیم و ماندگار بر معرفت تاریخی ایرانی برجای نهاده است. حائری نه تنها در میدان تاریخ‌‌پژوهی، بلکه در عرصۀ خاطرهنگاری و نظریه‌‌پردازی، شخصیتی صاحبسبک است. نوآوریها و اقدامهای پیشگامانۀ حائری میطلبد که دربارۀ او پژوهشهای ژرفی صورت پذیرد. نکتۀ مهم این است که فعالیت علمی او در زمینه و زمانهای خاص چهره بست که فضای احساسی، هیجانی، سیاستزده و ایدئولوژیک بر عقلانیت و تفکر تاریخی سیطره داشت. این مقاله میکوشد با نگاهی انتقادی به کتاب زندگی، آثار و اندیشه‌‌های تاریخ‌‌نگارانۀ دکتر عبدالهادی حائری اثر حجت فلاح توتکار، چشماندازی تازه بهسوی برخی از ابعاد اندیشهها و عملکرد عبدالهادی حائری بگشاید. مقاله با تمرکز به زمینه و بستر سیاسیفکری که حائری در آن نشو و نما یافت و ایدههای روششناسانه و معرفتشناسانۀ خود را طرح کرد، به این نتیجه میرسد که بدون شناخت ویژگیها و اقتضائات این بستر بهویژه گفتمانهای رقیب نمیتوان شناختی ژرف از کارنامۀ حائری به دست آورد.
