سیمین فصیحی
چکیده
این مقاله درصدد است تا ضمن فراهم آوردن خطوط اصلی شعبه نسبتاً تازهیاب تاریخنگاری زنان و قراردادن آن در سیر کلّی تاریخنگاری مدرن، به این پرسش پاسخ گوید که چرا، علیرغم گذشت دو قرن از پیدایش تاریخنگاری ...
بیشتر
این مقاله درصدد است تا ضمن فراهم آوردن خطوط اصلی شعبه نسبتاً تازهیاب تاریخنگاری زنان و قراردادن آن در سیر کلّی تاریخنگاری مدرن، به این پرسش پاسخ گوید که چرا، علیرغم گذشت دو قرن از پیدایش تاریخنگاری پوزیتیویستی فون رانکه و پیدایش شعب مهمی، نظیر تاریخنگاری فرهنگی و اجتماعی، تاریخنگاری زنان عمر کوتاهی کمتر از نیم قرن دارد.برای پاسخ به این پرسش، نخست به تبیین سه رویکرد مهم تاریخنگاری مربوط با تاریخنگاری زنان میپردازیم و سپس در بخش مفصلتر، اهم ویژگیهای تاریخنگاری زنان را بررسی میکنیم. پاسخ کلی به پرسش اصلی مقاله ـ که تحلیل آن در آخرین قسمت مقاله انجام شده است – در غفلت عمومی مکاتب تاریخنگاری (سیاسی، فرهنگی و اجتماعی) از موضوع زنان از یک سو و آگاهی زنان از حقوق خود و در مرکز توجه قرار گرفتن این حقوق در اثر پیدایش جنبشهای فمنیستی از دیگر سو جستوجو شده است و مستندات آن یکایک برشمرده شده و مورد تحلیل قرار گرفته است.