علی ناظمیان فرد
چکیده
یقین، که از آن به قطعِ در باور تعبیر میشود و از بالاترین عیار آگاهی بهرهمند است و جایی برای هیچگونه احتمال رقیب باقی نمیگذارد، همواره در کانون دغدغههای تاریخپژوهان بوده است.یکی از مسئلههای ...
بیشتر
یقین، که از آن به قطعِ در باور تعبیر میشود و از بالاترین عیار آگاهی بهرهمند است و جایی برای هیچگونه احتمال رقیب باقی نمیگذارد، همواره در کانون دغدغههای تاریخپژوهان بوده است.یکی از مسئلههای مهم پیش روی تاریخپژوهان در حوزهی معرفت تاریخی، امکان یا عدم امکان شناخت یقینی معرفت تاریخی است؛ به گونهای که این پرسش همچنان در پی پاسخهای شایستهی خود است.این مقاله میکوشد با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی، به شناخت مفهوم معرفت، به معنای عام، و معرفت تاریخی به معنای خاص، روی آورد و سپس با ایضاح مفهوم و ماهیت یقین نشان دهد که آنچه در معرفت تاریخی دستیافتنی است، یقین روانشناختی است؛ چه، مفاد و محتوای معرفت تاریخی، به حیث ماهیت خاص خود، نمیتواند راه را به سوی یقین منطقی (معرفتشناختی) بگشاید و آن را محقق سازد