نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 . دانشجوی دکترا، گروه معماری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

2 استادیار، دانشکده مرمت، دانشگاه هنر اصفهان، دانشگاه هنر اصفهان، ایران

3 استاد، دانشکده معماری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.

چکیده

خط به­ عنوان وسیلة ارتباطی با ایجاد امکان انتقال اندیشه ­ها به آیندگان و تأثیری که بر پیشبرد تمدن و فرهنگ بشری داشته، دارای اهمیت است. خط­ کوفی آغاز کتیبه­ نگاری در بناهای اسلامی بوده و با گذر زمان راه رشد را پیموده و گونه­ های جدیدی از آن ایجاد شده­است. در باب هنر اسلامی پژوهش­ های بسیاری صورت ­گرفته اما به بررسی دقیق و گونه­ شناسی خط­کوفی به‌ صورت جامع کمتر توجه شده­است. یافته­های محققان پیشین در این پژوهش تکمیل ­شده و زیرگونه ­هایی نیز شناسایی شده است. به اعتقاد نگارندگان بین شکل کتیبه‌ کوفی و شناخت شیوة بنا(رازی و آذری) رابطه مستقیم وجود ­دارد. لذا هدف اصلی گونه ­شناسی کتیبه‌های کوفی در مساجد جامع و مناره­های اصفهان منتسب به شیوه­های رازی و آذری است. روش تحقیق توصیفی، تطبیقی و تحلیلی است و اطلاعات از ­طریق منابع کتابخانه­ای و میدانی به­دست آمده­است. براساس یافته­ ها مشخص گردید که کتیبه­‌کوفی ساده دارای دو زیرگونه است که براساس شکل انتهای حروف کشیده چون"لا" و"الف" قابل تفکیک است. کوفیِ تزیینی نیز دارای چهار دسته کلیِ”ساده"،”پیچیده"،”گره­دار" و”گردان" است. نوع گره ­دار خود دارای دو زیر­گونة با نقوش”تکرار­شونده" و ”متفاوت" است. همچنین کتیبه بنایی از­نظر شکل و نحوة گسترش حداقل دارای شش‌گونه("ساده با فاصلة مساوی"،”دندانه‌ای"،”گره ­دار"،”تابع شکل قاب"،”تودررتو" و”مادر و فرزند") است. در این پژوهش همچنین ریزگونه‌ها، طرح و زمینه، جنس، رنگ و موقعیت مکانی در نمونه­ ها مورد بررسی قرار گرفته است.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Morphology of Kufic Inscriptions in Mosques and Minarets in Isfahan: The Cases of Razi and Azari Styles

نویسندگان [English]

  • Afrooz Rahimi Ariaei 1
  • Nima Valibeig 2
  • Asghar Mahmoodabadi 3

1 PhD Candidate Department of Architecture, Shahrekord Branch, Islamic Azad University, Shahrekord, Iran.

2 Assistant Professor, Department of Architectural & urban conservation, Faculty of conservation, Art University of Isfahan, Iran.

3 Professor, Faculty of Architecture, Shahrekord Branch of Islamic Azad University, Shahrekord, Iran

چکیده [English]

As a means of communication among different peoples and nations, written script is of significance since it passes down thoughts to future generations and affects the development of civilization and culture. According to researchers, Kufic script has marked the beginning of inscriptions in the Islamic buildings and has developed over time; as a result, new types of Kufic script have been created. Many studies have been conducted on Islamic art, but a little attention has been paid to the careful and thorough analysis of Kufic script and its morphology. The present study has completed the script types that have been introduced by past researchers and identified the sub-types. To the researcher, there is a direct relationship between the shape of Kufic inscription and the style of buildings (Razi and Azari). Therefore, the main purpose of the present study is to identify the morphology of Kufic inscriptions in Jame Mosques of Isfahan under the two styles of Razi and Azari.This study was first to classify Kufic inscriptions in mosques and minarets located in Isfahan in terms of shape morphology.The research method is descriptive, comparative and analytical. The data have been obtained through field and library research. The results indicate that simple Kufic script has two sub-types, which are distinguishable according to the ending shape of such long letters as “لا” and “الف”.Ornamental Kufic script also has four major types: ‘simple’, ‘complex’, ‘knotted’ and ‘rotating’.The knotted type has itself two sub-types with ‘recurring’ and ‘contrasting’ patterns. According to the results, moreover, Bannai script has at least six types in terms of shape and distribution (‘simple with equal space’, ‘ragged’, ‘knotted’, ‘frame-dependent’, ‘tangled’ and ‘mother-child’). Also, each type has usually been divided into some sub-types. The present study, moreover, has investigated the samples as to their design, background, material, color and location.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Morphology
  • Kufic inscription
  • Jame Mosques of Isfahan
  • Isfahan’s minarets
  • Razi and Azari styles

 -         ابن­ ندیم، محمدبن­اسحاق (1381). الفهرست. ترجمه محمدرضا تجدد. تهران: اساطیر.
-         آبیار، منصور (1381). «بررسی کتیبه­های محراب‌های گچی در موزه ملی ایران». مجله اثر. شماره 35: صص74- 85.
-         آذرنوش، آذرتاش (1354). راه­های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان تازی(پیش از اسلام). تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
-         آربری، آرتورجان (1336). میراث ایران. تألیف سیزده تن از خاورشناسان، احمد بیرشک[و دیگران]. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
-         اسکندری، الشیخ احمد؛ الشیخ مصطفی عنانی (1348 هـ. ق). الوسیط فی الادب العربی و تاریخچه. الطبعة السادسة عشرة. مصر: دارالمعارف.
-         ایمانی، علی (1386). سیر خط ­کوفی در ایران. تهران: زوتر.
-         بلر، شیلا (1394). نخستین کتیبه­ها در معماری دوران اسلامی ایران زمین. ترجمه مهدی گلچین‌عارفی. تهران: فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران. مؤسسه تألیف. ترجمه و نشر آثار هنری «متن».
-         بهرام­زاده، محمد(1382). نظری اجمالی بر سیر تحول خطوط اسلامی و خواندن کتیبه­ها. تهران: نیکان کتاب.
-         بهزادپور (1379). «از پهلوی تا نستعلیق». هنرنامه. ش 8.: 96-113.
-         پوپ، آرتور­آپهام. آکرمن، فیلیس(1338). شاهکارهای هنر ایران. ترجمة پرویز خانلری. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-         پوپ، آرتور­آپهام (1370). معماری ایران. ترجمه غلامحسین صدری افشار. تهران: چاپ نقش­جهان.
-         پیرنیا، محمدکریم(1383). سبک­شناسی معماری ایرانی. تهران: سروش دانش.
-         جمعه، ابراهیم(1969م). دراسة فی تطور الکتابات الکوفیه، علی الاحجار فی مصر. قاهره: داراﻟﻔﮑﺮ اﻟﻌﺮﺑﯽ.
-         جمعی از پژوهشگران(1385). مجموعه مقالات متون کتیبه­های دوران اسلامی، مقاله­ی «کتیبه­نگاری و کتیبه­شناسی»، فصلنامه پژوهشکده زبان­شناسی. کتیبه­ها و متون پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تهران.
-         حجازی، مهرداد (1387). «هندسه مقدس در طبیعت و معماری ایرانی». مجله تاریخ علم. ش 7: 44-17.
-         دیماند، موریس­اسون (1336). راهنمای صنایع اسلامی. ترجمه عبدالله فریار. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
-         رامیار، محمود(1346). تاریخ قرآن. تهران: اندیشه.
-         راهجیری، علی (1349). تاریخ مختصر خط و سیر خوشنویسی در ایران. تهران: مشعل آزادی.
-         راوندی، محمدبن­علی(1364). راحةالصدور و آیةالسرور در تاریخ آل­سلجوق. به تصحیح محمد اقبال و مجتبی مینوی. تهران: امیرکبیر.
-         رجایی­باغ‌سرخی، سید­امیر. بصیری، سمیه (1391). کتیبه­نگاری، بازشناسی هنرهای سنتی- اسلامی(4). تهران: پژوهشکده‌ی هنرهای سنتی- اسلامی.
-         رجایی­باغ‌سرخی، سید­امیر (1391). کتیبه­نگاری. تهران: پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد.
-         زمانی، عباس (1352). «خط­ کوفی تزئینی در آثار تاریخی اسلامی ایران». مجله­ی هنر و مردم. وزارت فرهنگ و هنر. ش 128 :15–33.
-         زمرشیدی، حسین؛ حسن فریدون­زاده و کاظم خراسانی (1395). «تأثیر خط ­کوفی بر خط ­کوفی بنایی و تحول آن تا آرم‌نویسی‌های امروز». دو فصلنامه معماری ایران. ش 10: 123-139.
-         زیدان، جرجی(1372). تاریخ تمدن اسلام. جلد 1و 3. ترجمه جواهر کلام. تهران: امیرکبیر.
-         سجادی، علی(1375). سیر تحول محراب در معماری اسلامی ایران از آغاز تا حمله مغول. جلد اول. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور.
-         شایسته­فر، مهناز (1381). «کتیبه­های مذهبی دوران تیموریان و صفویان»، فصلنامه­ی علوم انسانی دانشگاه‌الزهرا(س). تهران: سال دوازدهم. ش ­43: 111–62.
-         شایسته­فر، مهناز . میترا آزاد (1383). «کتیبه­های ابنیة دوران آل­بویه با تأکید بر مضامین مذهبی». دو فصلنامة مطالعات هنر اسلامی. ش 1: 43-60.
-         شکفته، عاطفه (1394). «مضمون کتیبه­های قرآنی در محراب­های گچی عصر ایلخانیان»، نشریه پژوهش­های معماری اسلامی. دوره3.  ش (پیایی 8): 104-120.
-         شیمل، آنه ماری (1381). خوشنویسی اسلامی. ترجمه مهناز شایسته فر. تهران: موسسه مطالعات هنر اسلامی
-         شیمل، آنه ماری (1368). خوشنویسی و فرهنگ اسلامی. ترجمه اسدالله آزاد. مشهد: آستان قدس رضوی، شرکت به نشر.
-         صاحبی­بزاز، منصوره(1389). «خط و مضمون در کتیبه­های محراب­های گچ­بری بناهای سلجوقی»، نشریة مطالعات هنر اسلامی. دوره 7. ش 13: 69 -88.        
-         عبدالمحمدخان، ایرانی(1346). پیدایش خط و خطاطان. تهران: فرهنگ‌سرای یساولی. چاپ دوم.
-         عزیزپور، شادابه و احمد صالحی­کاخکی (1392). نقوش و کتیبه­های مساجد جامع گلپایگان، اردستان و زواره. اصفهان: گلدسته.
-         عطار­هروی، محمدعلی(1354). نمونه­های خط. کابل: چاپ کابل.
-         فصلنامه معارف اسلامی(سازمان اوقاف) (1350). «خط پیرآموز». دوره1. ش 13: 40- 42.
-         فضائلی، حبیب­اله(1391). اطلس خط. اصفهان: انجمن آثار ملی اصفهان.
-         فلوری، س(1342). «خط ­کوفی تزئینی بر روی ظروف سفالین». از کتاب هنرهای ایران. ترجمه و تلخیص پروین برزین. مجله هنر و مردم، دوره10، ش 8: 32-37.
-         قدسی، منوچهر (1378). خوشنویسی در کتیبه­های اصفهان، اصفهان، نشر گل‌ها.
-         قوچانی، عبدالله و باقر شیرازی (1367). «بررسی کتیبه­های تاریخی مجموعة نطنز و مسجد جامع نائین». مجله اثر. ش 26 و27: 132-142.
-         قوچانی، عبدالله (1383). کتیبه­های مسجد جامع گلپایگان. تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور(پژوهشگاه).
-         گرومن، آدولف(1383). منشأ و توسعة ابتدایی کوفی گلدار. ترجمة مهناز شایسته­فر. تهران: انتشارات مؤسسه مطالعات هنر اسلامی.
-         معصوم­زاده، فرناز و اصغر فهیمی­فر و صداقت جباری(1392). «رویکردهای عرفانی در طراحی کتیبه­های کوفی معقد». فصلنامه نگره. ش  27: 5- 19.
-         مکی­نژاد، مهدی(1387). تاریخ هنر ایران در دوره اسلامی؛ تزیینات معماری. تهران: سمت.
-         موسوی­جزایری، سیدمحمد وحید(1384). دانشنامه کوفی، جلد اول(آموزش نوشتاری خط­کوفی اولیه). تهران: ابیانه.
-         ---------------------- (1390). سنگ‌نوشته­های خط­کوفی، میراث فرهنگی جهانی. مترجمان میس کریستین. محمدحسین موسوی جزایری. تهران: کتاب آبان.
-         ناجی، زین­الدین(1388ه. ق). المصور الخط العربی. بیروت: مکتبة نهضه مصر. بیروت.
-         همایونفرخ، رکن­الدین(1346). «خط فارسی». مجله تلاش.
-         هنرفر، لطف­اله(1390). «فهرست کتیبه­های تاریخی در آثار باستانی اصفهان». معارف اسلامی(سازمان اوقاف). دوره1. ش 10: 55-63.
-Atil, Esin, 1975, Art of the Arab World, Washington DC, Smithsonian Institution.
-Boutros, M., 2005, Arabic for Designers, Mark Batty publisher.
-Coomaraswamy, A. K., 1924, Arabic and Turkish Calligraphy, Bull, Mus, Fine Arts, Boston 27.
-Flury, Samuel, 1967, Ornamental kufic inscription on pottery, a Survey of Persian, Art, Vol.2, London-New York: Oxford University, Pp. 1743-1745.
-Grohman, A., 1957, The origin and early development of floriated Kufic, Ars orientalis, 2, Pp. 185.
-Khatibi, AbdelkebirSijelmassi, Mohammed, 1996, The Splendor of Islamic Calligraphy Hardcover, USA, New York, Thames & Hudson.
-Lee B. T., 1987, New towns in Malaysia: Development and planning policies, Malaysia, Oxford University Press.
-Mohamed, Noha A. & Youssef, Khaled T, 2014,» Utilization of Arabic Calligraphy to Promote the Arabic Identity in Packaging Designs«, Arts and Design Studies, Vol.19, Pp. 35-50. DOI: 10.13140/RG.2.2.19143.39844.
-Othman, R, & Zainal-Abidin, Z.J., 2011, The Importance of Islamic Art in Mosque Interior, The 2nd International Building Control Conference, Procedia Engineering Vol. 20, Pp. 105–109.
-POPE, A. U., 1981, A Survey of Persian art, Vol. 2, Tokyo, Meiji-Shob.
-Safadi & Lings, 1976, The Quran Published by: The World of Islam Publishing Company, London.
-Sakkal, M., 1993, The Art of Arabic Calligraphy, (http:/www.sakkal.com/art Arabic Calligraphy.html).