نویسنده
دانشیار گروه تاریخ دانشگاه فردوسی
چکیده
یقین، که از آن به قطعِ در باور تعبیر می‌شود و از بالاترین عیار آگاهی بهره‌مند است و جایی برای هیچ‌گونه احتمال رقیب باقی نمی‌گذارد، همواره در کانون دغدغه‌های تاریخ‌پژوهان بوده است.یکی از مسئله‌های مهم پیش روی تاریخ‌پژوهان در حوزه‌ی معرفت تاریخی، امکان یا عدم امکان شناخت یقینی معرفت تاریخی است؛ به گونه‌ای که این پرسش همچنان در پی پاسخ‌های شایسته‌ی خود است.
این مقاله می‌کوشد با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی، به شناخت مفهوم معرفت، به معنای عام، و معرفت تاریخی به معنای خاص، روی آورد و سپس با ایضاح مفهوم و ماهیت یقین نشان دهد که آنچه در معرفت تاریخی دست‌یافتنی است، یقین روان‌شناختی است؛ چه، مفاد و محتوای معرفت تاریخی، به حیث ماهیت خاص خود، نمی‌تواند راه را به سوی یقین منطقی (معرفت‌شناختی) بگشاید و آن را محقق سازد
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Certainty in History
نویسنده [English]
- Ali Nazemianfard
Associate Professor History group /Ferdowsi University
چکیده [English]
Certainty, as a decisive belief, contains highest rate of awareness and leaves no rival probability. It has been located in the center of historians attention in the course of time. Probability or non probability of certain knowledge is one of the main questions for historians in the field of historical studies. This question needs to a proper answer in order to clarify that:Is historical knowledge a certain knowledge or not? This study tries- under the descriptive and analytic method – to clarify the meaning of knowledge- generally- and historical knowledge- specificallyand then reopen the meaning and nature of certainty in order to show that we can only achieve psychological certainty in the historical knowledge; because, the contains of historical knowledge- with respect to its specific nature- can not open the way for logical (Epistemological) certainty to achieve it.
کلیدواژه‌ها [English]
- General Knowledge
- Specific knowledge
- Knowledge from Testifying
- Epistemological Certainty
- Psychological Certainty
)