نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه تاریخ دانشگاه بین المللی امام خمینی
2 کارشناس ارشد
چکیده
نفوذ سخنان غلّوآمیز در احادیث وارده از ائمه(ع) به‌ویژه در دوران غیبت صغری مشکلات فراوانی در باورهای دینی مردم در قرون بعدی ایجاد نموده است. کتاب بصائرالدرجات نوشته محمدبن الحسن الصفار متوفی سال 290 ق از جمله آثاری است که به نظر می‌رسد محتوای تعداد محدودی از احادیث آن دارای مفاهیم غلوآمیز بوده و شخصیتی فرا انسانی به ائمه(ع) داده است، درحالی‌که روایات مشابه در مورد ائمه اطهار(ع) که در تعداد زیادی از منابع معتبر امامیه ذکر شده‌اند، چنین نگاهی را تأیید نمیکنند. بنابراین این پرسش مطرح است که آیا میتوان این نگرش را به مبانی فکری شیعه امامیه (اثنی‌عشری) نسبت داد؟ بررسی و استخراج اطلاعات درباره نویسنده اثر، زمانه و محیط فکری او و راویان او در کنار مقایسة محتوای اثر او با سایر آثار معتبر شیعه امامیه در این دوره میتواند ابعاد این مسئله را روشن نماید.
برای بررسی وجود شائبه غلّو در بخش‌هایی از این کتاب ضمن بررسی چرایی عدم نقل روایات این کتاب توسط برخی راویان معتبر همچون محمدبن حسن بن ولید، تعداد معینی از احادیث مشکوک به غلو آن انتخاب و با آثار دیگر بزرگان شیعه به‌طور اعم و کتب اربعه به‌طور اخص، مقایسه گردید. نتیجة به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که از میان جامعه آماری احادیث منتخب این پژوهش، که بیش از همه دارای محتوای غلوآمیز بودند، فقط دو مورد در اصول کافی روایت و یک مورد نیز دارای روایتی مشابه در کتاب توحید شیخ صدوق می‌باشد و مابقی در هیچ یک از کتب معتبر روایی شیعه روایت نشدهاند که عدم تناسب محتوای احادیث مذکور با مبانی فکری امامیه را نشان می‌دهد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Comparison of the Contents of the Book of Basa'r-al-Darajat with Authentic Sources of Shi'i Narrative
نویسندگان [English]
- Abbas Borumand A’lam 1
- Hossein Ghaffari Samar 2
1 Associated professor of history and civilization of Islamic nations department, Imam Khomeini international university
2 MA Student
چکیده [English]
The influence of exaggerated words in the hadiths of the Imams (AS), especially during the time of the “short absenteeism”, has created many problems in the religious believes of people in the next centuries. The Book of Basa'r-al-Darajat by Mohammad ibn al-Hassan al-Saffar, who died in the year 290, is one of the works that seems to have contained a limited number of hadiths with exaggerated concepts and has given an super natural personality to the Imams (AS), while the same accounts of the Imams (AS), which are mentioned in a large number of Imams' credible sources, do not endorse such a view. Therefore, the question arises as to whether this attitude can be attributed to the intellectual principles of Shi’ite Imamyyeh (Twelver Shi’ite). Investigating and extracting information about the author, his time, his intellectual environment, and his narrators, along with a comparison of the content of his work with other authoritative Shi’ite scholars in this period, can clarify the dimensions of this issue. In order to investigate the possibility of exaggeration in parts of this book, meanwhile we study why the narrations of this book have not been quoted in the book by some authoritative narrators such as Muhammad ibn Hassan ibn Waleed, A certain number of dubious hadiths were chosen and overwhelmed with the works of other Shi’ite elders, in particular, and specifically in Kotob e Arbiah .The result shows that among the statistical society of the chosen hadiths of this research, which most of all have exaggerated content, only two cases are in Osole Kafi and one case has a similar narrative in Sheikh Sadough's book, and the rest has not been narrated in none of the authentic Shi'a's narriative books. This shows disproportion of content of these hadiths with Imamiyyi's intellectual foundations.
کلیدواژه‌ها [English]
- Shi'a Imamiyeh
- Basa'r-al-Darajat
- Mohammad ibn Hassan Saffar
- Exaggeration
- Arbiah books
)